Het dagboek geeft het verleden een menselijk gezicht

NRC – Het dagboek geeft het verleden een menselijk gezicht

Vroeger schreven mensen hun gedachten en ervaringen op, nu wordt er veel gedeeld op sociale media. Hebben vlogs net zo veel waarde als dagboeken?

Een traditioneel dagboek lijkt gedateerd, tegenwoordig hebben we sociale media om van alles te registeren en ons te uiten.

Het principe lijkt hetzelfde als een geschreven dagboek: vastleggen wat je bezighoudt. . . .Er is één wezenlijk verschil: een geschreven dagboek is doorgaans voor jezelf, je schrijft het niet voor de openbaarheid. 

Voor historisch begrip zijn dagboeken belangrijk. . . . „Dagboeken geven het verleden een menselijk gezicht. Er staan details in die op geen andere manier naverteld zouden kunnen worden.”

Anno 2019 delen we meer dan ooit met de buitenwereld. We leven bijna publiekelijk. En het blijft niet alleen bij laten weten wat we doen. We willen er ook wat voor terug; likes als applaus en manifestatie, om de wereld te laten zien wie we zijn en waar we voor staan. Dat staat in schril contrast met de symbolische slotjes op dagboeken die onze gedachten geheim moesten houden.

Toch mag je van een handgeschreven dagboek een behoorlijk ongecensureerd beeld verwachten, terwijl sociale media een hoge mate van positieve censuur bevatten.

Soeting zegt: „Ik denk dat de vlogs van nu voor toekomstige wetenschappers net zo interessant zijn als de dagboeken uit de achttiende eeuw.” Het laat zien hoe mensen nu over bepaalde dingen denken en hoe we met elkaar omgaan. „Daaronder valt ook de drang om een zo positief mogelijk beeld neer te zetten. Dat zegt veel over deze tijd.”