Stappen voor een spel
Wanneer ik denk aan een spel denk ik aan proces. Twee jaar geleden tijdens de studio Homo Ludens (de spelende mens) draaide het voor mijn gevoel met name om de stappen in het proces, niet zo zeer om het eindproduct. Het maken van stappen is iets dat vaker terug komt wanneer ik denk aan spel. Toen ik afgelopen zomer een oude racefiets uit de schuur haalde om deze op te knappen draaide het vooral om de stappen die ik maakte. Na een aantal rondjes gefietst te hebben klonk er weer geratel omdat er iets stuk ging en ontstond er een nieuw spel om dit te repareren. Wanneer ik de waarde/moeite van een handeling wil vergroten is het dus noodzakelijk om bepaalde stappen te nemen voordat het resultaat zichtbaar wordt. Dit in tegenstelling tot de eerder genoemde frictieloze processen als, een like op Instagram, een pakket bestellen of een swapfiets.
De Helvetica A is denk ik een van de meest communicatieve (misschien zelfs frictieloze) letter. Na mijn vorige post waarin ik het verband tussen communicatie en frictie opzoek besluit ik de Helvetica A op te vouwen en weer te ontvouwen in stappen. Het startpunt is een niet communicatieve A maar na een aantal stappen (spel) ontvouwt zich een leesbare letter.


