De meest efficiënte kist

Om de term efficiëntie verder te onderzoeken kom ik kom op het idee een houten kist zo efficiënt mogelijk te vullen met een willekeurige selectie van houten blokken. Efficiëntie houd voor mij in dit geval in dat er zo weinig mogelijk ruimte tussen de blokken zit en de kist hiermee zo vol mogelijk is. Tijdens het vullen van de kist ontstaan er twee gedachtes.

Ten eerste, het plaatsen van blokken in de kist zou nog efficiënter kunnen. Zo zou ik de blokken kunnen meten of scannen, een algoritme miljoenen opties laten onderzoeken en hiermee uiteindelijk een handleiding voor mezelf generen zodat ik zonder mijn eigen inzichten de kist optimaal kan vullen. Nadeel hiervan, ik beleef plezier aan het vullen van de kist, dit zou veranderen wanneer ik er meer dan 100 zou moeten vullen maar het zoeken naar de beste plaatsing voelt nu als een puzzel.
Ten tweede, wanneer ik op een abstractere manier kijk naar de kist zie ik een vergelijking met de tussenruimte en frictie. Frictie omdat de tussenruimtes niet meer zijn dan ongewenste onderbrekingen. Hierdoor realiseer ik me dat ik bewust heb gekozen voor deze efficiëntie inrichting. De ruimtes tussen de blokken kan ik immers zelf vergroten en verkleinen.

Wanneer ik de gedacht over deze kist loslaat komt de vraag op of dit ook voor mijzelf geld. Kan ik mijn dagelijks leven zo ontwerpen dat deze tussenruimtes groter of kleiner worden en hoe vormt zich dit?