In gesprek met Esmée

Beschrijf je onderwerp / fascinatie in één woord.

Efficiëntie. 

Wat houdt het onderwerp / fascinatie in?

Wat het precies inhoudt moet ik zelf ook nog wel uitzoeken. Maar ik merk dat er tegenwoordig steeds meer dingen heel makkelijk voor ons worden gemaakt door middel van technologie. Ik vraag me af of we gelukkiger worden als mens wanneer alles maar makkelijker wordt. 

Zelf merk ik dat ik heel veel plezier haal uit dingen die soms niet gemakkelijk zijn. Iets waar je echt voor moet leren of aandacht voor moet hebben. Ik merk dat ik daar zelf uiteindelijk heel veel voldoening uithaal. 

Dus mijn vraag is eigelijk, maken we dingen niet te makkelijk? En waarom willen we dat eigelijk alles efficiënter wordt? Want stel we zouden er niet gelukkiger van worden, wat is dan wel het doel ervan? Is het zoals bij bedrijven dat als je efficiënter werkt dat je meer geld kan verdienen of zijn er andere doelen die we willen bereiken met efficiëntie? 

Is er een concrete aanleiding geweest voor dit onderwerp / fascinatie? 

Ongeveer een halfjaar terug kreeg ik van Linkedin de melding dat Laura (klasgenoot) haar minor had gehaald. Linkedin zei hierbij letterlijk: “Feliciteer Laura met het behalen van haar minor.” Op zich vond ik dat geen gekke gedachte, want Linkedin is een platform wat mensen met elkaar verbindt. Maar toen ik klikte op de knop “feliciteren” stond er een automatisch bericht gegenereerd met “Gefeliciteerd Laura met het behalen van je minor aan Hogeschool Utrecht.” En toen dacht ik van, zal dit nog meer gaan gebeuren? Of was dit toevallig? Ik had op dat moment echt het gevoel dat alle creativiteit waar ik normaal voldoening uit haal, in één keer verdween of van me afgenomen werd door die ene handeling. De persoonlijke felicitatie die ik naar haar wilde sturen, werd helemaal niet zo persoonlijk meer. Ik had het heel snel kunnen versturen, heel efficiënt, maar qua oprechtheid en waarde slaat het nergens op. 

Waarmee is het begonnen? 

Ik vind dingen maken heel erg leuk. Na het ‘proef-afstuderen’ was dit al een conclusie die ik trok. En als ik terugkijk naar de Middelbare school en ook daarvoor heb ik eigelijk heel veel gemaakt. Vaak ook zonder doel, ik verdien er vaak ook geen geld mee. Ik maak gewoon dingen, bijvoorbeeld voor als iemand jarig is, vind ik het super leuk om een kaart zelf te maken. Ik heb ook nog nooit een kaart gekocht. Omdat ik heel veel voldoening haal uit dat stukje ‘maken’. Misschien gaat dat zelfs nog verder dan alleen ontwerpen, want zelfs als ik iets zou moeten koken waar ik de hele middag mee bezig ben dan merk ik uiteindelijk dat ik ook daar veel voldoening uithaal. Of een fiets repareren, ik heb afgelopen jaar een fiets zelf helemaal opgeknapt. Ik merk dat ik daar heel veel waarde aan hecht. 

Mij maakt het niet uit dat het langer duurt om ergens te komen, ik vind het prettig om ergens zelf mee bezig te zijn. 

Mijn angst is dat dit, bijvoorbeeld het maken van zo’n kaart, verdwijnt naar mate er meer innovaties komen die ons een efficiënter leven beloven. 

Wat zegt dit onderwerp / fascinatie over jou als persoon en als ontwerper?

Ik denk dat ik dit onderwerp in een maatschappelijke context kan plaatsen. Tijdens mijn minor heb ik onderzoek gedaan naar de technologie-giganten en ik heb de laatste tijd veel gelezen over geldsystemen. Ik ben bewust dat dit een ‘ding’ in de maatschappij is of kan zijn. 

Het kan twee kanten uit, misschien moet ik zelf mijn leven zo inrichten dat ik waak voor die efficiëntie-drang die we aan het najagen zijn. En daarnaast ook als een soort van bewustwording, is dit de wereld waarin we willen leven? 

Kunnen deze onderwerpen hand in hand gaan met het feit dat je graag wilt ‘maken’?

Ja, het frustreert mij namelijk enorm als dit van me afgenomen wordt. 

Wat is de functie van je onderwerp of fascinatie?

Als dit echt iets is wat meer mensen voelen en als het echt speelt op dit moment. Dan is de functie dat mensen hier bewust van worden. Daarnaast is de functie ook voor mezelf dat ik zelf bewust wordt welke technologieën in in mijn leven neem en welke niet. 

Zijn er anderen (binnen/buiten je vakgebied) die je mening wel/niet delen? 

Mensen met wie ik het erover heb gehad zijn over het algemeen ontwerpers. Maar er zijn wel meer gedachtes hierover. Mensen die deze gedachte hebben. Ik denk dat de ene kant de kritiek is op de technologieën die ons leven heel makkelijk maken en aan de andere kant is efficiëntie ook iets is wat binnen de bedrijven een ding is en waar ook veel kritiek op komt. 

Heeft de tijd (corona) waarin we momenteel leven invloed op het onderwerp / fascinatie?

Ik denk het wel. Omdat we misschien op dit moment veel bewuster zijn door bepaalde dingen, doordat alles ‘stil’ lijkt te staan. 

Doordat ik de tijd had, ben ik een fiets gaan maken of uitgebreid eten gaan koken. Dat is de ene kant. De andere kant, de maatschappelijke kant, heeft deze crisis blootgelegd dat we hier in Nederland heel efficiënt zijn maar dat dit heel veel problemen heeft opgeleverd. Bijvoorbeeld dat er te weinig IC bedden zijn. 

Op dit moment zou ik de meest efficiënte versie van mezelf kunnen zijn. Want ik heb geen reistijd. Ik zie geen mensen. Ik merk juist nu dat ik aan mijn studie het meeste mis dat ik geen mensen meer spreek. En dat eigelijk 80% van waarom ik studeren zo leuk vond, was omdat ik zoveel mensen sprak. 

Ik ben aan het zoeken of hier een verband is te vinden met het stukje ‘maken’ wat ik graag doe. Ligt het maken van dingen voor iemand op hetzelfde niveau als praten met iemand? Wat allebei niet echt heel efficiënt is, maar waar ik wel veel voldoening uithaal. Kan ik stellen dat dit één ding is? Of zijn het twee aparte werelden? 

Hoe zou je jouw onderwerp samen kunnen vatten in een vraag?

Zijn we aan het doorslaan in onze drang naar efficiëntie? 

Heb je deelvragen nodig om je onderwerp volledig te kunnen beantwoorden? 

Hoe zorg ik ervoor dat efficiëntie mijn persoonlijke leven niet overneemt? 

Dus, in andere woorden, hoe zorg ik ervoor dat ik altijd tijd blijf houden om dingen te maken of om mensen te spreken?